کتابت استاد اخوین/ سعدی حکایت سنگ زدن/ 1ص حجم45MB

هو القهّار
مردم آزاری را حکایت کنند که سنگی بر سر صالحی زد.
درویش را مجال انتقام نبود، سنگ را نگاه همی داشت تا زمانی که
مَلِک بر آن لشکری خشم گرفت و وی را در چاه کرد. درویش بیامد و سنگ
بر سرش کوفت؛ او گفت: تو کیستی و این سنگ چرا زدی؟ گفت: من فلانم
و این سنگ همان سنگی است که فلان تاریخ بر سر من زدی، گفت: چندین
روزگار کجا بودی؟ گفت: از جاهت اندیشه همی کردم، اکنون که در
چاهت دیدم، فرصت را غنیمت داشتم.
سعدی علیه الرّحمة
مهر ماه یک هزار و سیصد و هفتاد و دو
عبّاس اخوین قلمی نمود